I Etapa

Perante este Cristo xuran os novos cabaleiros da Serenísima Orde da Alquitara, da cal Ferreiro Peinó é membro a título póstumo. A obra é propiedade de Sánchez Carro.

Unha pequena talla en madeira de Peinó, un artesano lugués que Uxío valoraba moito, era humilde, tímido e silencioso. Case non se atrevía a falar con Uxío, quen sempre o animou a seguir traballando e valorando o que facía. Esa talla é unha peza que Uxío comprou. Simbolizaba unha parella do Lugo da postguerra paseando a mansedumbre a pesar das precariedades.
Elba Rei

Esta obra é propiedade da Fundación Novoneyra.

Peinó fixo en serie varias destas pequenas esculturas. Nelas podemos ver representacións costumistas, un corpo espido de muller e unha meiga.

Un día que no estaba de muy buen humor hice una talla sobre la bomba atómica en donde todas las caras estaban deformes; quería expresar la decadencia humana con la bomba atómica.
Luis Ferreiro Peinó en El Ideal Gallego (27/08/1982, p. 23).

Su arte es también denuncia (…) Deformes, irracionales, cuidadosamente colocadas sobre un monumento… amenazantes. Esto sin embargo no impide que su escultura sea por otra vertiente un canto a la vida, una llamada a la puerta de la paz.
Xesús Manuel Valcárcel en Táboa Redonda (El Progreso, 04/11/1973, p. 11).

Este tullido es fruto de mi inspiración, tributo a un hombre al que la vida ha deparado dificultades. Pero que no tiene, en este caso, su alter ego en la realidad.
Luis Ferreiro Peinó en La Voz de Galicia (09/06/1970).

En madeira fixo O tolleito, unha peza interesante, na que aproveitando con habelencia as vetas e os ñudos conseguiu unha talla que recorda á Oferente de Asorei.
Xulio López Valcárcel en Sinais na area (2007, p. 9).

Adquirido pola Deputación para o Museo Provincial de Lugo.

A nai Galiza sostén triste as cartas que lle remiten os seus mellores fillos/as que teñen que emigrar na procura dun futuro, moi difícil na propia terra. Os continentes nos que hai emigrados/as están representados na parte posterior da escultura por caras de diversas razas.

Expresa la tristeza de nuestra región al ver marchar sus mejores hijos en busca de trabajo.
Sánchez Carro en Hoja del Lunes de Lugo (18/09/1972).

Una madre a la que sus hijos disgregados escriben cartas desde todos los países.
Xesús Manuel Valcárcel (op. cit.).

Propiedade de Ramón Falcón, subdirector general de Bellas Artes en 1972 e máximo impulsor da Operación “Muralla limpa”.

Represéntase unha muller embarazada. Catro motivos (un oído xigantesco, unha venda, un paxaro e un único seo) pretenden amosar o engano que a dita muller sufriu por parte dalgún home. Na parte traseira, un demo e unha serpe gozan observando a situación.

SEDUCCIÓN
ca. 1968-1970 | Madeira de castiñeiro | 30x30x135 cm

É un recordo de cando estaba na aldea e falabamos a carón do lume.
Luis Ferreiro Peinó en La Voz de Galicia (22/07/1982, p. 26).

FIGURACIÓNS Á BEIRA DO LUME
ca. 1970-1971
Madeira de carballo
37x30x87 cm

SEDE
1971 | Madeira de castiñeiro | 30x30x81 cm

Figura tierna de una aldeana que viene de la fuente.
Xesús Manuel Valcárcel (op. cit.).

Representa á Nai Terra que quere a todos os seus fillos/as por igual. O símbolo do amor que lles ten é o corazón e os fillos/as aparecen esculpidos nas cabezas das distintas razas na parte superior.

Para a ela todos son bos, os brancos, negros, colorados, amarelos, pra ela non hai distingos de razas, todos naceron dela.
Luis Ferreiro Peinó en La Voz de Galicia (22/07/1982, p. 26).

En ocasiones su obra se convierte en la antorcha de un grito solidario.
Xesús Manuel Valcárcel (op. cit.).